Het Vlaams Belang is de enige partij die niet alleen de juiste analyses maakt maar deze ook openlijk durft te verkondigen. Daarenboven reikt zij daadwerkelijk haalbare korte en langere termijn oplossingen aan, ook en vooral naar de Vlaamse onafhankelijkheid toe.

Tijdens zijn engagement in de Vlaamse Beweging heeft Kurt nooit een partijpolitieke kaart getrokken. Op die manier heeft hij ook contacten in diverse partijen kunnen opbouwen.
Vanuit zijn Vlaamse overtuiging dienden zich feitelijk maar twee mogelijke partijen aan, op moment dat hij de keuze van actieve politiek zou maken : de N-VA en het Vlaams Belang.

Strategie naar Vlaamse onafhankelijkheid

Toen bijna 20 jaar geleden Bart De Wever voorzitter werd van de N-VA, hadden vele Vlaams- nationalisten al hun hoop op deze intelligente, welbespraakte persoon gezet teneinde de Vlaamse zelfstandigheid verder uit te bouwen. Indien het met deze man niet lukte, dan …

Indien men dan het rapport maakt van jaren deelname aan de Vlaamse regering en de passage in de Belgische regering Michel, blijken vooral de realisaties naar een Vlaamse zelfstandigheid toe ondermaats. En eerder dan de Vlaamse onafhankelijkheid voor te bereiden, zoals voorzien in artikel 1 van hun statuten, maakte de N-VA een bocht naar een Belgisch “confederalisme” dat binnen een Belgisch systeem o.i. onhaalbaar is. 

De enige oplossing voor de stopzetting van het Belgisch imbroglio, in het belang van alle in België betrokken bevolkingsgroepen, is onmiskenbaar de “revolutie” naar een onafhankelijk Vlaanderen.

Het Vlaams Belang heeft veel onderzoek gedaan naar de mogelijke scenario’s om tot een dergelijke splitsing van België te komen. Ze is dan ook de enige partij die haar huiswerk in dit verband goed heeft gemaakt en in een communautair congres in juni 2023 een helder en niet onrealistisch scenario heeft uitgeschreven. Dat deze “revolutie” democratisch en zonder geweld moet verlopen is een basisgegeven en het scenario voorziet voldoende (internationaal) juridische en politieke argumenten, gebaseerd ook op historische vergelijkbare processen in andere landen, om de oefening met bekwame spoed te starten.

Een soevereiniteitsverklaring in het Vlaams Parlement wordt gevolgd door onderhandelingen van gemeenschap tot gemeenschap. Er wordt voldoende tijd gegeven om tot haalbare overeenkomsten te komen waarbij parallel ook naar de internationale gemeenschap toe voldoende lobbywerk moet worden verricht ter goedkeuring van de te ondernemen stappen. Nadien wordt dan de Vlaamse onafhankelijkheid uitgeroepen die ten goede moet komen van elke gemeenschap in België. Het is een evidentie dat dit scenario een grondige voorbereiding vergt op nationaal én internationaal niveau.

Het Vlaams Belang pleit wel degelijk voor een onafhankelijk Vlaanderen, als lid van o.a. de EU en de NAVO. In de huidige wereldomgeving is immers internationale samenwerking, speciaal ook voor een export-land als Vlaanderen, van cruciaal belang. Vlaanderen, een onafhankelijke staat tussen en te midden van andere onafhankelijke staten.

Een rechts nationalistisch beleid

Ook wat betreft het sociaal-economisch, migratie- en antiwoke-beleid bleven we op onze honger met de N-VA gedurende jaren aan de knoppen. Het is duidelijk dat de doelstellingen van beide partijen N-VA en Vlaams Belang vrij gelijklopend zijn, ook op deze vlakken, maar dat de politieke praktijk die doelstellingen voor N-VA amper haalbaar maken. Dat dit een gevolg is van enerzijds het handhaven van en het zich inpassen in de Belgische constellatie en anderzijds van de keuze van de coalitie-partners in regeringen, is voor vele Vlaams-nationalisten duidelijk geworden. Dit vergt dan ook een andere aanpak, wat enkel kan met het Vlaams Belang.
Dat wordt gesteld dat het sociaal-economisch programma van het Vlaams Belang, zoals geformuleerd in haar congres van september 2023, links zou georiënteerd zijn, is nonsens. De partij neemt duidelijk een nationalistisch standpunt in – welvaart en betrokkenheid voor iedereen in de natie – waarbij de vrije markteconomie wordt omarmd maar met sociale correcties daar waar nodig. Staatsinterventies worden tot een minimum beperkt, tenzij waar Vlaanderen in cruciale aangelegenheden zoals bijvoorbeeld energie, te afhankelijk zou worden van derde (vooral niet-Europese) landen.
De sociale correcties zullen steeds gezien worden in het kader van solidariteit op basis van enerzijds rechten en plichten en anderzijds op basis van onvrijwillige tegenslagen. Het moge duidelijk zijn dat de hedendaagse migratiepolitiek dan ook volledig moet worden herzien, waar ook het Vlaams Belang de nodige realistische voorstellen naar voren schuift ingevolge haar congres van november 2023.